پرواز را به‌خاطر بسپار، پرنده مردنی است.

هر روز از زندگی‌ام که می‌گذرد احساس می‌کنم که یک گام به خدا نزدیکتر می‌شوم.

در بیست سالگی اهمیتی نمی‌دهیم که دیگران راجع به ما چه فکر می‌کنند. در سی سالگی دائم نگرانیم که دیگران راجع به ما چه فکر می‌کنند. در چهل سالگی تازه می‌فهمیم که دیگران اصلاً به ما فکر نمی‌کنند.

خداوند عیب می‌بیند و می‌پوشد، مردم نمی‌بینند و می‌خروشند.

برخی می‌بینند و می‌گویند چرا، برخی در رؤیا می‌بینند و می‌گویند چرا نه!

بعضی‌ها بهتر است دهان‌شان را بسته نگه دارند و احمق به نظر برسند تا این‌که آن را باز کنند و تمام تردیدها را برطرف سازند.

مهم نیست که چه چیزهایی را نداری و یا چه چیزهایی را از دست داده‌ای، مهم این است که با آن‌چه داری چه می‌خواهی بکنی.

به جای این‌که به تاریکی لعنت بفرستیم بهتر است یک شمع روشن کنیم.

با آزمایش‌های بسیار زیاد شاید نتوان درست بودن حرفی را ثابت کرد، ولی تنها با یک آزمایش می‌توان اشتباه ‌بودن یک حرف را ثابت کرد.

هیچ‌کس بدون رضایت شما نمی‌تواند شما را تحقیر کند.

بهترین راه برای پیش‌بینی آینده خلق آن است.

وجود سال‌ها در زندگی ما اهمیتی ندارد، بلکه زندگی ما در سال‌ها اهمیت پیدا می‌کند.

داشتن سر و دست پا و چشم و ... زیاد مهم نیستند. نوع استفاده از آن‌ها مهم است.

موانع معمولًا زمانی به چشم می‌آیند که چشم از هدف برمی‌داریم.

انسان‌ها اسیر سرنوشت نیستند، بلکه اسیر افکار خود هستند.

گذشته تاریخ است. آینده راز است و اکنون، هدیه.

با آن‌که با عقیده‌ی تو مخالفم ولی تا آخرین لحظه از آن دفاع می‌کنم.

برای آن‌که کسی را بشناسید به آن‌چه که دارد نگاه نکنید، بلکه به آن‌چه که آرزویش را دارد نگاه کنید.

سعی کنید از تمام استعداد‌های خود استفاده کنید. ساعت آفتابی در سایه ارزشی ندارد.

اگر به شما تنها هشت ساعت وقت بدهند تا درختی را قطع کنید، شش ساعت آن را باید صرف تیز کردن تبر نمایید.

وقتی حرفی برای گفتن ندارید بهتر است چیزی نگویید.

وقتی می‌شنوم فراموش می‌کنم. وقتی می‌بینم به خاطر می‌سپارم. وقتی انجام می‌دهم می‌فهمم.

دو گوش داریم و یک دهان . پس باید دو برابر آن‌چه می‌گوییم بشنویم.

کسی چه می‌داند، شاید زمین جهنم سیاره‌ای دیگر باشد.

دنیا بدون انسان آغاز شد و بدون آن هم به پایان خواهد رسید.